Imprentas 165 del 14.05.2021 di Ivan Marongiu
Lorenzo Barone, su giòvanu tziclubiagiadore chi est disafiende su fritu siberianu e sos lupos pro lòmpere a su Tzìrculu Polare Àrticu
Lorenzo Barone, de San Gemini in provìntzia de Terni, est in biàgiu dae 6 annos cun sa bitzicleta sua. Destinatzione: su mundu. A 18 annos còmporat una bitzicleta e percurret prus de 65.000 km tochende 37 natziones. Girat totu s’Europa, s’Islanda, sa Turchia e su Marocu, e posca s’ispostat conca a su gigante asiàticu: Corea, Giapone, Ìndia, Rùssia, Càucasu. Oe Lorenzo s’agatat in Sibèria, destinatzione Tzìrculu Polare Àrticu. S’obietivu est cumpletare sos 2.770 km fatos in autonomia totale, dormende in tenda, disafiende temperaduras polares, bentos fortes e lupos. Eja, lupos (in Sibèria bi nd’at medas).
Lorenzo est unu pitzochu geniosu, ùmile, fichete, ma in su pròpiu momentu ischit bene ite est faghende (e tra un’aventura e s’àtera at agatadu su tempus de si cojuare cun una pitzoca siberiana). Ogni chida Lorenzo rispondet a sas preguntas chi sos sighidores suos li faghent in sa pàgina facebook de su biàgiu.
Cando li domandant si tenet timòria issu rispondet: “Timoria? E de ite? Pro su fritu tèngio su sacu a pilu, apo caentadu s’abba pro unu tè e apo collocadu a inghìriu de sa tenda sas bandierine rujas pro fàghere a timere sos lupos”.
Cando imbetzes li dimandant pro ite at detzisu de cumentzare custu giru, sa risposta est custa:
“Cheria impreare sas energias chi tenia pro bìdere su chi b’aiat a foras de sa vida de ogna die e in pessu chi apo cumpridu sos 18 annos so partidu pro unu giru de una chida (pròpiu sa die de su cumpleannu meu, a pusti pràngiu, una die proende). Una bintina de dies a pustis apo mòvidu pro un’àteru biàgiu de 3 meses finas a su Portugallu e torrada, faghende belle 8.000 km.
Su cuartu annu de sas superiores apo fatu 2 giros de 1.300 km a Natale, dae domo finas a s’Etna, e 1.500 Km a Pasca, dae domo a sas Alpes e torrada. Posca apo mòvidu 8 meses dae domo finas a Capo Nord in prenu ierru e torrada, tochende finas s’Islanda. So abarradu in domo una chida, posca apo torradu a mòvere: àteros 2 meses in su sud Itàlia, posca duas chidas in domo e àteros 5 meses so istadu impinnadu pro 12.000 km in unu giru chi dae domo m’at giutu finas a Berlinu, colende dae sa Turchia a San Pietroburgu (cussa bia pro torrare a domo apo leadu s’aèreu). Posca apo fatu un’àteru biàgiu de 2.200 km, tra ghennàrgiu e freàrgiu, finas a su Pamir in ierru (massitzu montagninu tra Kirghisistàn e Tagikistàn).
A pustis apo fatu àteros biàgios, unu in Islanda a pees e in autoistop e in austu 2018 mi so segadu una vèrtebra faghende unu tufu de 15 metros chi m’at poderadu firmu pro 8 meses, chi pro mene sunt istados longos meda. In su mese de martzu 2019 apo atraessadu su Tevere cun una zàtera, mi so sanadu dae sa fratura e in su cumintzu de su mese de làmpadas, cun una nave Gènova-Tangeri, apo mòvidu in Marocu in fatbike (bitzicleta totuterrenu) e apo percursu 2.700 km rugrende 400 km de Sahara e arribbende a sa làcana cun s’Algeria. Posca so torradu a domo pro 5 dies e m’est istadu ofertu unu biàgiu in Corea de sola andada, gasi in s’austu 2019 apo fatu prus de 3.000 km tra Corea de su Sud e Giapone. Imbetzes de torrare cun s’aeroplanu dae su Giapone so andadu in Ìndia duos meses, rugrende totu su Nord, dae Calcuta a Delhi.
In santugaine 2019 so recuidu a domo e su 15 de ghennàrgiu 2020 so torradu a mòvere pro sa Sibèria acanta m’agato immoe. In un’annu apo pedaladu 2.152km in su caminu prus fritu de su mundu cun mìnimas de -56°C, posca 3.000 km dae Irkùtsk a Yakutsk in atòngiu, cun mìnimas de -25°C e como so atraessende sos 2.770 km de su caminu prus a Nord de su mundu (prova intentada giai in nadale ma sena resessida ca l’apo fata in ierru cun temperaduras de fritu rècord chi sas càmeras de àera non suportaiant)”.
Lorenzo Barone rispondet cun umiltade a totu sas dimandas de sos apassionados suos,mannos e minores. Custa dimanda l’at fat una pisedda de 12 annos: Ite ammentos tenes de sos primos biàgios?
Sos primos 16.000 km los apo fatos cun sa bitziclata betza de mama mea, cun sos bidones de plàstica comente bursas, unu forreddu cun una làmina de allumìniu e sos primos 8.000 km sena deragliadore anteriore (cambiaia sas martzas iscostiende sa cadena cun sas manos prima de sas pigadas o de sas caladas). Dae su 2016 tèngio una Surly LHT comporada a Berlinu (acanta so arribbadu cun sa bici de mama mea) cun su dinare chi apo balangiadu faghende su giocolieri in caminu duos meses”.
Àtera dimanda: como ses in Sibèria. Comente t’intendes?
“Custu ierru mi so dèvidu firmare una pariga de meses a càusa de su fritu meda, faeddamus de 50-60 grados suta su zero. Apo giai pedaladu sos primos 250 km e lu cunsìdero un’allenamentu. Como arribbat su bellu, mancari no est su perìodu de s’annu chi lu cheria fàghere, però est comente si siat una esperièntzia manna pro mene, gràtzias fintzas a sas persones chi sunt semper prontas a mi dare agiudu e suportu”.
Cale est sa motivatzione chi t’at ispintu a unu biàgiu gasi estremu?
“Fintzas a immoe apo fatu 65.000 km in bitzicleta. In sos primos biàgios mi bastaiat solu arribbare a sa làcana de sa Regione pro èssere cuntentu e realizadu. M’intendia Superman. A pustis de su primu biàgiu apo pedidu de prus a mie matessi e cando so lòmpidu in Frantza mi so naradu: cun sa fortza de sas cambas mias potzo lòmpere in totue.
Ma a pustis de sos primos 30.000 km pedalados, no intendia prus s’emotzione de prima, nemancu cando intraia in calicunu istadu nou chi no aiat mai bisitadu. Totu fiat devènnidu routine: pedalaia, mandigaia, faghia s’ispesa e torraia a comintzare a pedalare. Totu sas dies uguales. Duncas pro torrare a proare cuddos sentidos fortes de su cumintzu de sa “carriera mea” apo dèvidu ispìnghere prus addae sa làcana. Tando so andadu in su Pamir, sa cadena mountuosa tra su Kirghisistàn e su Tagikistàn, colende in caminos a prus de 4000 metros de artia in prenu ierru, cun temperaduras prus bàscias de 30 grados.
Cuddu est istada istadu su biàgiu chi m’at fatu cumprèndere chi non fiat su de biagiare in bici chi non mi daiat prus satisfatzione, ma fiat sa manera de comente biagiaia chi teniat bisòngiu de si rinnovare. Ma non m’est bastadu. Cheria calicuna cosa pro pòdere imparare e apo seberadu custu biàgiu estremu pro imparare cosas noas, siat subra de sos materiales, siat subra de mie matessi. Chèrgio pòdere bisitare àteros logos noos chi mancari in pagos ant bisitadu e pro lu fàghere devo tènnere prus connoschimentos. Naramus chi devo fàghere esperièntzia meda pro pòdere lòmpere in logos acanta pagas persone sunt arribados. S’obietivu miu est su tzìrculu Polare Articu.
Pro como sos problemas sunt su fritu, chi però no est unu beru problema, ca isco comente lu gestire, e sos lupos. Pro cussos tèngio una pistola ispara bengala, chi serbit pro los assustare, e bandierinas coloradas chi pòngio a ingiriu de sa tenda pro su note. Isperamus chi funtzionet!
Bonanote a totu sos sighidores mios e a su pròssimu agiornamentu dae su caminu prus a Nord de su mundu!”